Арван өвлийн хойно
Урлаг, утга зохиол үүссэнээс хойш яван явсаар өдгөө ямар нэгэн зүйлийг хүнд шууд тулгахаа больжээ. Учир нь хүний сэтгэл ямагт хувьсан өөрчлөгдөж байдаг болохоор тэр. Магад зөвхөн өөртөө эсвээс өөрөө ч мэдэхгүйгээр туурвисан бүтээлүүд олон байдаг. Түүнээс уншигч юуг мэдрэх, таних, ойлгох, бие хүнд нь дөт мэдрэмжийг хүлээн авах нь хувь бодгалийн асуудал. Харин яруу найраг бол анхнаасаа ямар нэгэн ухаарал, сэтгэлийн дотоод дахь хөг эгшгийг хүмүүст гүн ухааны адилаар номчилж ирсэнгүй. Зөвхөн өөртөө зориулж бичих, сэтгэл дэх олон өнгийн гунигаа юүлэх, зүрхэндээ мэдэрч буйг бичих, уйтан ганцаардлаа усан бороо, цасны гэгээ, навчсын сэрчигнээтэй харьцуулах шиг... Яруу найраг бол үзэл санаа. Яруу найраг үнэн байхдаа хамгийн амттай. Тэндээс олсон бүхэн минь намайг амьдралд улам хайртай, илүү хүнлэг нэгэн болгосон шиг санагддаг.
Зохиогч: Балдоржийн Алтанхуяг