Би дэлхийн хүн амын нэг хувь нь өвддөг гэх эпилепси гэх өвчин манай гэр бүлийн туулах ёстой бэрхшээл болсноос хойш тэмдэглэсэн тэмдэглэл, бичвэрүүдээ ном болгох гээд сууж байна. Энэ өвчнөөр өвдсөн хүн, хөгжлийн бэрхшээлтэй хүн эсвэл тэдний гэр бүлийн нэг ч гэсэн хүн унших, уншаад жаахан ч гэсэн урам зориг авах бол миний хүсэл бүрэн биелэх нь тэр. Өдөр хоногууд нил ягаан өнгөөр будагдсан ч час улаан өнгөтэй гал халуун зүрхээрээ бүүдгэр өдрүүдийг гэрэлтэй болгож буй хүмүүсийн нандин түүхийг уншиж дуусгалаа. Нэг бариад суучихвал цагийн дотор дуусгахаар бичилхэн ч хэдэн зуун хүний зүрхийг дулаацуулах час улаан ном байв. Яагаад л улаан гээд давтаад байгаагаа ч мэдэхгүй байна. Улаан өнгө тод, бас эрч хүчтэй, гялалзсан, цоглог санагддаг. Бас халуун дулааныг ч давхар илэрхийлнэ. Энгийнээс энгийн энэ ном Танд халуун дулааныг, гэрэл гэгээг мэдрүүлнэ гэдэгт итгэлтэй байна. Хорвоо ертөнцөд олон өнгө сүлэлдэн оршиж, нэг нь нөгөөгөө будаж, нэгэндээ уусан шингэдэг . Харин тэр дундаас би яг дээр дурдсан шиг улаан өнгөтэй, бүлээн хүмүүст хамгийн их дуртай, бүр татагддаг. Тэд оршихуйгаа ойлгосон, нандин, бас үнэ цэнтэй, жижигхэн зүйлээс ч сайхныг харж чаддаг. Хамгийн гоё нь тэд хайрлаж чаддаг. Хайрыг хүн бүр ярьдаг ч хайрлаж чаддаг нь цөөхөн юм шиг. Хайрлаж байна гээд өвтгөдөг, хайрлаж байна гээд хайрцагладаг, өмчилдөг, унтраадаг ч юм шиг. Хайрлаж сурахын тулд ийм байх ёстой, тэгэх ёстой гэж хэлмээргүй байна, энэ номонд ч тийм зүйл бичээгүй. Зүгээр л энэ номоос би маш их хайрыг мэдэрсэн. Олон хүн миний мэдэрсэн мэдрэмжийг аваасай гэж хүсч байна. Бие бүхэлдээ зүрх болчихсон юм шиг тийм гоё дулаахан мэдрэмж, догдлол, баяр баясал төрүүлсэн “хөөрхөн” ном байсанд баярлалаа. Хайртай хүмүүсийнхээ нүд рүү хармаар, тэврээд удаан суумаар, гараас нь хөтлөөд хаашаа ч хамаагүй явмаар.. Хязгааргүй их хайртай шүү гээд дэлхийгээр дүүрэн хашгирмаар санагдсан.