Гончигжанцангийн Бадамдорж (1850 оны үед төрж, 1919 онд нас барсан) Монгол Улсын Засгийн газрын тэргүүн (1919), шашны мяндагтан. Тэрээр Богд гэгээнд гүн итгэлийг олсон бөгөөд түүний зараалаар 1900 онд Монголын тусгаар тогтнолын хэргээр Хаант Орост очсон Монголын анхны элч юм. 1909 онд Их хүрээнд болсон лам, ардын үймээнээс үүдэн манж амбан Саньдотой зөрчилдөж, эрдэнэ шанзудбын албанаас огцоржээ. 1911 онд төрийн тусгаар тогтнолыг сэргээх хэрэгт оролцож, талархан дэмжиж байв. Бадамдорж Шашин, төрд туслах яамны сайд (1914), Дотоод яамны тэргүүн сайд (1915) болоод лам хувраг, шар ноёдын эрх ашгийг хэтэрхий хамгаалан зүтгэх болсноор хар, шар ноёдын зөрчлийг хурцатгажээ. 1919 оны эхээр засгийн газрыг тэргүүлэх болсон. 1919 оны эцсээр Хятадын генерал Сюй Шүжэн Монголын эрх баригчдыг сүрээр далайлгаж сайн дураараа автономит эрхээсээ татгалзаж Хятадад дагаар орох бичигт гарын үсэг зуруулжээ.