Тагтаа, шоргоолж хоёр

Зуны нэгэн халуун өдөр нэгэн шоргоолж ус хайн үүгээр, түүгээр алхаж байв.

Хэсэг хугацаанд тойрч явсны эцэст гол олсондоо тэрээр баяр хөөртэй байлаа.

Тэрээр ус уухаар жижиг чулуун дээр гараад гол руу хальтран унав гэнэ. Түүнийг живж байхад нь ойролцоох модон дээр сууж байсан тагтаа түүнд туслав.

Тагтаа шоргоолжийг асуудалд орсныг хараад тэр дор нь навч усанд унагажээ. Шоргоолж навчны зүг сэлж, дээр нь гарав гэнэ.

Тагтаа болгоомжтойгоор навчийг татан хуурай газар дээр гаргав. Ийнхүү шоргоолж амь аврагдан, тэр тагтаанд үүрд өртэй болжээ.

Шоргоолж, тагтаа хоёр маш сайн найзууд болж, өдөр хоногийг аз жаргалтай өнгөрөөж байв.

Гэтэл нэг өдөр анчин ойд иржээ. Тэрээр модон дээр сууж буй үзэсгэлэнт тагтааг хараад түүн рүү буугаа шагайв.

Амиа тагтаагаар авруулсан шоргоолж үүнийг хараад анчиний хөлийн өсгийг хазчихав гэнэ.

Тэр өвдсөндөө хашгиран буугаа унагав.

Тагтаа анчиний дуунд цочиж, түүнд юу тохиолдож болох байсныг ойлгож гэнэ.