Хойд эх. Энэ жил би хорин настай. Аавынхаа түүхийг бичих үед амьдрал болоод хайрын тухайд жаахан ч гэсэн мэдлэгтэй болсон үе байв. Учир нь, тэр хэтэрхий ээдрээтэй, хумсын толин чинээ гэгээгүй харанхуй, саарал амьдралынхаа гэм бурууг хэнээс ч нэхэж боддоггүйг гайхширан ийнхүү бичиглэсэн билээ. Амьдралын гэм зэмийг, жаргалын үнэн мөнийг би олохыг хүссээр байсан. Аавын тэрхүү уйтай, зовлонт амьдралаас хэн нэгэн буруутныг хайсан хэрэг. Энэ бол уул шиг аавыгаа өмгөөлөх миний хайр, эрхэм хайр минь байсан юм.