1940-өөд оноос Монголын дүрслэх урлагт өрнөдийн суурь уран зургийн чиг хандлага хүчтэй нэвтэрч, анхны реалист уран зураачид өрнөдөд суралцаж эхлэв. Өрнөдийн арга барилтай тосон будгийн зургийг даган шүтэх, бурхан зураг болоод монгол зургийг үл тоон гадуурхах болсон үед хуучин монгол зураачдад хуучин арга барилаа өөрчлөх, зурах урлах эрдэмд дахин шинээр суралцах зайлшгүй шаардлага тулгарч байв. Гуч гарсан настай, хуучин монгол зураач Д.Дамдинсүрэн шинэ үеийн залуустай хөл нийлэн өрнөдийн гэрэл сүүдрийг ялган зурах цоо шинэ урлагт суралцаж эхэлсэн юм. Д.Дамдинсүрэнд бодит уран зургийн арга барил онцгой таалагдаж, түүний нууцыг ч төсөрхнөө ухан мэдэж авчээ. Хуучин бурхач, лам байсан зураачид өрнөдийн уран зурагт суралцахдаа ихэнх нь монгол зургийн дүр дүрсэлгээг хослуулахыг хичээсэн бөгөөд тэдэн дундаас хамгийн их амжилтад хүрсэн нь Д.Дамдинсүрэн болно. Алслалт, зохиомж, гэрэл сүүдрийн ухааныг яг тэр аргаар нь авч дээр нь монгол зургийн дүрсэлгээний хэтрүүлэгт, ёгт дүр, хурц тод өнгөний илэрхийлэл зэргийг хослуулсан нь нэн өвөрмөц шинэ ур чадвартай бүтээл төрөх үндэс суурь нь болсон байна.