Хэлц үг бол хэлний хэрэглээний дээд эрэмбийн нэгж бөгөөд түүнийг зөв зохистой хэрэглэх нь тухайн хэлний утга илэрхийлэх чадварын шалгуур нь болдог билээ. Монгол хэл нь хэвшин тогтсон хэлц, хэллэгээр нэн баян бөгөөд түүний баялаг сан хөмрөг нь ардын яриа, аман зохиолоос эхлээд бичгийн зохиолд хадгалагдаж байдаг билээ. Зөв хэрэглэвэл дангаараа ч бүхэл бүтэн үгүүлбэрийн үүргийг гүйцэтгэж чадна. Харин сүүлийн үеийн уран зохиолд хэвшмэл үг хэллэгийн хэрэглээ цөөрч, залуу үеийнхний хэл ярианд зүйр, цэцэн үгийг оновчтой хэрэглэх нь эрс багассан төдийгүй, утга санааг нь ч бүрэн ойлгохгүйд хүрсэн байна. Багш Ш.Нарантуяа цуглуулсан хэлц, хэллэгүүдээ хамгийн нийтлэг шинжээр нь Өвөрмөц хэллэг, Хэвшмэл үг хэллэг гэсэн хоёр үндсэн хэсэгт хувааж, улмаар үг хэллэг тус бүрийн илэрхийлэх гол утгыг тайлбарласан томоохон толь бичиг боловсруулжээ.