Хүн буй болсон цагаасаа эхлээд, сав ертөнцийн түмэн бэрхшээлээс болж өвдөх, бэртэх зэрэг бие, сэтгэлийн зовлон эдлэн, тэр бүхнээ засах гэж оролдсоор өдийг хүрчээ. Эрүүл эсэн явахын тулд хэрэгтэй, хэрэггүй ургамал, амьтны бие, эрхтэн идэх, ханах, хатгах, самнах зэргээр цус, идээ буртгыг гаргах, хад чулуугаар жигнэх мэтээр түмэнтээ аргалсаар өдий хүрэхдээ төрөлхтөн хийгээд адгуусны аливаа өвчин, эмгэг гэгч арга-билгийн хямралыг магадлан мэдээд, эдгээн тэнхрүүлэх олон ухааныг сүвэгчилсэн нь тэжээх ухаан буюу анагаах ухаан хэмээх цогцолборыг нэн түрүүнд бүтээжээ. Энэ бол хатуу засалд ордог, буруутвал засахад ярвигтай, онолыг нь үзсэн ч, сайн засалч, сайн эмчийг дагаж сурмаг болдог ширүүн засал атугай ч ямарваа бэрх өвчин хуучийг хоггүй эдгээдэг дээд засал мөн. Эл товхимолын эхэнд уламжлалт эмнэлгийн хэдэн суурь ухагдахууныг оруулан, монголчуудын ханах, хатгах, төөнөх засал, мэс заслын багаж, заслын багаж болон зориулалтын талаар дэлгэрэнгүй бичжээ.