Газар бол байгалийн бүх баялгийн хамгийн чухал нь буюу эх үндэс нь юм. Газар л бусад баялгуудаа тэжээн тэтгэгч билээ. Гэвч газар нутаг улс үндэстэнд хэмжээ хязгаартай байдаг бөгөөд түүнийг ихэсгэж нэмэгдүүлж болдоггүй тул бусад баялгууд дотроос хамгийн үнэт баялаг нь болдог ажээ. Тиймээс улс орнууд өөрийн газар, түүний доорх, дээрх баялгаар л амьдардаг аж. Монголчууд ихэнх газраа малаар дамжуулан эдэлж ирсэн уламжлалтай. Харин нүүдэлчин Монгол улстай харьцуулахад бусад улс орны ихэнх газар нь үржил шимт, чийглэг хөрстэй тул хүн ам ихтэй, газрын үнэ цэнэ харьцангуй өндөр байдаг. Үүнээс үзвэл уламжлал соёлоосоо үүдээд Монголд газар нутгаа эдлэх ёс жаяг арай өөр хэлбэртэй тул газартай харьцах харьцаа нь ч өөр байсаар ирсэн юм. Иймээс энэ чухал асуудлыг зөв үнэлж цэгнэж, бусдыг хэт дуурайж хуулбарлалгүйгээр монголынхоо онцлогт тохируулан газраа эдлүүлэх нь зүйтэй. Газрын салбарын мэргэжилтэн Д.Батбаяр, Ш.Гансүх нарын бичиж боловсруулсан 'Айлаас эрэхээр, авдраа уудалья' нэртэй асуудал дэвшүүлсэн уг номд түүхэн уламжлалаа харж улс орныхоо онцлогийг тооцоолж үзсэн төдийгүй алс хэтийг харсан бодлогыг дэвшүүлснээрээ цаг үеэ олсон бүтээл болжээ.