Байгалийн шинжлэл, биологи, физиологийн шинжлэх ухааны XXI зууны эхэн үеийн өндөрлөгөөс ч ойлгож, тайлбарлаж чадахгүй байгаа лагшин шүтээнүүд Буриадын Иволгийн дацанд, Монгол улсын 'Хос Оршинол' бунханд байгаа билээ. 'Өвгөн Гэсэр ламтан' хэмээгдэгч Чүлтэмжамц хамбын лагшин шүтээн, аграмба Санжайжавын лагшин шүтээн, Итгэлт хамбын лагшин шүтээн гайхамшиг болон шүтэгдсээр, ид шид увьдасын бодит баримт болон дэлхий нийтийг гайхшруулсаар байна. Энэ гурван эрдэмт лам XIX зууны эх болон дунд хэрд төрөөд XIX зууны эцсээр болон XX зууны эхээр биеэсээ үхэл ба амьдралын зааг, зурваст суугаа бурхадын янз, хэлбэрээр 'орхин одогсод' юм. Тэдний лагшин шүтээн нь элдэв аргаар хатааж занданшуулсан цогцоснуудаас огт өөр үзэгдэл болно. Лагшин шүтээнүүдэд уг лам нарын дотор эрхтэн болон уураг тархи нь өөрчлөлтгүйгээр хадгалагджээ. Иймд гурван ламтны лагшин шүтээнийг зохих, таарах нөхцөлд нь хадгалж, чадах хэрээр зугуухан шинжилж, дотоод нууцад нь нэвтэрч, холбогдох шинжлэх ухаануудын үүднээс далдыг нь ил болгож чадваас энэ нь нийт хүн төрөлхтний тусын тулд ихээхэн ач холбогдолтой байх нигууртай.