Монгол

Хөнгөвчлөх асаргааны сувилагчаар ажиллаж байсан Бронни Вейр бүсгүй өвчтөнүүдийнхээ түүх болон өөрийн амьдралаас сэдэвлэн энэхүү номыг бичжээ. Эцсийн мөчид амьдралаа эргэн хараад хүн юунд хамгийн их харамсдаг вэ?   Юуны түрүүнд хүн бусдын санаанд нийцүүлж, өөрийнхөө хүсэл мөрөөдлөөс нүүр буруулж амьдарсандаа хамгаас их харамсдаг аж. Мөн сэтгэлийн үнэнээ бусдаас нууж, дүр эсгэж өнгөрөөсөн он жилүүдийн араас халаглаад баршгүй гуниг төрдөг ажээ.   Гэвч амьдралаа, аз жаргалаа хойш тавин ажлын төлөө бүхнээ зориуллаа ч хүн энэ хорвоогоос гар хоосон буцдаг жамтай. Үүнийг ухааралгүй, дэндүү их ажилласандаа харамсах хүн Броннигийн өвчтөнүүд дотор олон гарчээ. Тэрээр аж амьдралын эрхээр найз нөхдөөсөө холбоо тасарсандаа харуусан гуниглах хөгшид өвгөдийн гашуун үгс номын хуудаснаа үлджээ. Эцэст нь аз жаргал бол сонголт гэдгийг оройтохоосоо өмнө ухаарч, харамсалгүй амьдрахыг зохиогч бидэнд уриалжээ.  