Бадарчийн Баярмаа хэмээх аяс намуухан найрагч бүсгүйн хэлхсэн шүлгийн шад тод шар навчис дээгүүр гэрэлт мөр үлдээн нисэх агшныг онож барих үед совин мэдрэмж өндийн сэрж хэн нэгнийг: Сөрж өнгөрсөн улирлаас зүүгдэж хоцорсон навчис Зөнч нэгэн сэтгэлийн, совинт шувуухайнууд минь...хэмээн уулга алдахыг анирдав аа...Түүний сайхан уянгалаг шүлгүүдээс дээжлэн хүргэж байна.