Түүхч Т. Мандир гуайн 'Хорин нэгэн хөрөг' зураглал өгүүллэг бол анхдагч цоо шинэ содон санаа гэдгээрээ гайхалтай төдийгүй түүхэн бичлэгт нэгэн цоо шинэ зам мөрийг нээснээрээ шинэ үзэгдэл болсон юм. Монголын түүхэнд товойн тодорсон Хорин нэгэн түүхт хүний тухай өгүүлэхдээ түүхэн эх сурвалжид дурдагдсан мэдээ занги, ном зохиолд бичигдсэн уншигчийн олны мэдэх зүйлсийг бус огт төсөөлөлд буухгүй тийм шинэ төрхийг урлан бүтээснээрээ онцлог юм. Зохиогч маань Хорин нэгэн түүхт хүний хөрөг дүрийг цоо шинээр бүтээж, дундад Монгол хүний зууны хувцас хэрэглэл, царай төрх, бие галбирыг олон эх сурвалжтай харгуулан үзсэний үндсэн дээр Монгол тэг маягаар бүтээсэн нүднээ дотно тусна. Атираат тэнгисийн өмнө бодлогширон суугаа цуут Сүбээдэй баатрын өвгөжөөр дүр төрхөөс хуурайн газрын дайдыг морин туурайгаар хэмжиж дууссан Монгол баатруудын манлай өвгөн ноёны үрчлээт дух, соёо сахал, амарлангуй төрх, 'Бид чадлаа' гэсэн омог бардам сэтгэл хангалуун байдлыг олж харна. Энэ мэтээр түүхэн баатруудын хөрөг тус бүр таньд сэтгэлээ хүүрнэх мэт сэтгэгдэл төрүүлнэ. Хорин нэгэн хөрөг зураглал-өгүүллэгтээ 'Түүхийн товчоо' гэсэн лавламж оруулсан нь тухайн баатрын талаар үндэслэл баримттай түүхэн мэдээллийг уншигчидад өгч өгүүллэгээ холбон ойлгож, утга санааг нь тодорхой болгох гэсэн өвөрмөц шийдэл юм. Түүхт хүний аж амьдралын нэг л зурвас үеийг зохиомжлон авахдаа тухайн тэр хэсгээс түүхэн баатрын ааш араншин, бодол санаа, зан төрхийг мэдэж авч болохоор байгаа нь 'Үхрийн мах үнхэлцэгтээ багтана' гэдэг шиг урлахуйн гайхамшиг юм.