Жамсрангийн Цэвээн (1881.04.26-д Орос, Буриадын Агын аймагт төрж, 1942 онд ЗХУ, Соло, Соль-Илецкийд нас барсан) Монголын улс төрийн зүтгэлтэн, монголч эрдэмтэн. Цэвээн 1911 онд Монголд хүрэлцэн ирж, Гадаад яамны дэргэдэх сургуульд багшилж улмаар Шинэ толь, Нийслэл Хүрээний сонин бичиг-ийг эрхлэн гаргаж байв. Тэрээр 1913 онд ерөнхий сайд Т.Намнансүрэнгийн хамтаар Орост айлчилсан ба Хиагтын гурван улсын хэлэлцээрт оролцсон. 1917 оны Оросын хувьсгалын дараа нутаг буцжээ. Тэр буриад сэхээтнүүдийн дунд их нэр хүндтэй байсан тул удалгүй Буриадын үндэсний хорооны дарга, Өвөр Байгалийн үндэсний хэрэг эрхэлсэн комиссарын албанд томилогджээ. 1919 онд Дагуурын хурлаас түүнийг Гадаад яамны сайдаар томилсон ч ажиллаагүй юм. 1920 онд Зөвлөлт Орос Улсаас тусламж гуйж очсон Монголын төлөөлөгчдөд Цэвээн өөрийн хэрээр тусалж, МАН-д элссэн ба соён гэгээрүүлэгч, эрдэмтний хувиар намын анхны мөрийн хөтөлбөр 'эрмэлзэх арван зүйл' зэрэг үндсэн баримт бичгүүдийг боловсруулжээ. Хувьсгалын дараа ардын засгийн газарт Дотоод яамны дэд сайд, 1932 он хүртэл Судар бичгийн хүрээлэнд эрдэмтэн нарийн бичгийн дарга, гишүүнээр ажилласан.