17-зууны 2-р хагас. Далайд аялахад үнэхээр бэрх үе байлаа. Далайд нэг бол хүчтэй шуурга дэгдэж, нэг бол усан онгоцнууд руу дээрэмчид довтолж байв. Гэсэн ч зарим хүмүүсийн зүрх сэтгэл далайд гарах хүсэлд хөтлөгдөж байлаа. Тэдний нэг нь Робинзон байв. Насан өндөр болсон Робинзоны эцэг хүндээр өвчлөн хэвтэрт оржээ. Робинзоны аав хүүгээ эмч, инженер, эсвэл хуульч болоод өндөр настай аав, ээжтэйгээ цуг байхыг хүссэн ч, Робинзон ээждээ Лондон явах болсон тухайгаа дуулгаад задгай далайд гарахаар болов...  

Робинзон Крузо

Ах дүү хоёр малын зүчээнд тоглодог байлаа. Тэднийх саглагар ургасан туулайн бөөрний мод бүхий цэцэрлэгтэй хашаагаар хүрээлэгдсэн айл байв. Тэд ээжийгээ Станбул явсан хойгуур Дадарухын дэргэдээс салахаа болив. Дадарух бол тэдний агтач болох хөгшин эр юм. Дадарухтай хамт морьдоо зайдан унаж тэднийг услахаар гол руу явах нь тэдэнд үнэхээр зугаатай ажил байв. Тэд агтны зүчээг цэвэрлэн, өтөг хомоолыг малтана. Морьдийг ч мөн арчилж угаана. Удалгүй морины хөлсийг хусаж арчлахаас бусад бүх ажлыг хийж чаддаг болов. Нэгэн өдөр ахад нь морины хөлс хусах хүсэл төрөөд, хусуур хайсан боловч олсонгүй. Ингээд зүчээний нэг буланд байдаг Дадарухын амьдардаг өрөөнд орж хусуур хайж эхлэв. Ашгүй нэг хусуур олоод зүчээний зүг гүйлээ...  

Хусуур

Станбул. 1915 он. Тэр өдөр Эминөнү дүүрэг урьдын адил хөл хөдөлгөөн ихтэй байлаа. Нэгэн эр эргэн тойрноо ажсаар тэнгисийн эрэг өөд яаралгүй алхална. Мөнөөх эр усан онгоцны зогсоол руу дөхөж ирснээ зогтусан эргэн тойрноо дахин ажин харав. Тэнгисийн эрэг дээр нэгэн хоосон сандал байх нь харагдав. Нөгөө эр тэнд хэсэг сууж амрахаар шийджээ. Түүний харц цэнхэр далайг ширтэх боловч бодол нь Гөнэнд байлаа. Тэрээр төрсөн гэр орон, хүүхэд ахуй цаг, сургууль, найз нөхөд гээд бүхий л зүйлийн талаар эргэн дурслаа...  

Дэлхийн сонгодог зохиолуудаас түүвэрлэсэн зурагт ном