Нөхөрлөлийн ойд бас нэгэн жаргалтай өглөө эхэллээ. Өглөөний тунгалаг сэрүүн агаар навчсыг зөөлөн зөөлөн илбэж гайхмаар сайхан өглөө байв. Балжингарам цэцэг толгойгоо өргөн нар харан мишээв. Нөхөрлөлийн ойн амьтад бүгд хичээнгүйлэн ажиллаж, амьтан бүр дор дороо нэг ажил хийв. Тоншуул мод зорж, сармагчин ороонго өвсөөр олс зангидав. Имж орчноо цэвэрлэж, баавгай том тайрдсыг өнхрүүлэн авч ирэв. Нөхөрлөлийн ойд шинэхэн нүүж ирсэн минж, ойн амьтдыг яагаад ингээд хичээнгүйлэн ажиллаж байгаагийн учрыг ойлгосонгүй...  

Тоглоомын талбай байгуулсан нь

Нөхөрлөлийн ойн Царс модны мөчир дээр Алтан гургалдай үүрээ засчээ. Тэр үүрийг модны мөчир, салаагаар хийжээ. Аав,ээж хоёр гургалдай удахгүй төрөх бяцхан ангаахайдаа зориулж шинэ үүр засахаар шийдэв. Бяцхан ангаахайгаа цэлгэр сайхан үүрэнд төрүүлэхийг хүсчээ. Эцэг гургалдай ойгоос өвс түүн авчирч, эх гургалдай авчирсан өвсийг сүлжиж олон өдрийн турш аз жаргалаар дүүрэн ажиллаж гэнэ. Эцэст нь яг хүссэн шигээ томоос том үсгээр 'Аз жаргалын ордон' гэж бичив. Аз жаргалын ордон, тэр ойн шувуудын хамгийн сайхан үүрний нэг болжээ. Гургалдайн гэр бүл шинэ гишүүнээ хүлээж эх гургалдай, үрдээ өдөн ор, дэр, хөнжил бэлджээ. Эцэг эх хоёр нь бяцхан гургалдайг тохилог, тайван сайхан орчинд өсгөхийг хүсч байлаа. Эх гургалдай бяцхан өндгөө дулаацуулахын тулд дээр нь суун дарна. Ингэж сууж байхдаа ойн бусад гургалдай болон шувуудын жиргээг сонсдог байв...  

Гого гургалдай

Таны хүүхдийг, найз нөхөд, орчин тойрон, байгаль, ертөнцөд дотно сэтгэлээр хандаж, хайрлаж, хамгаалж, сурахад нь нөлөөлөх сургамжит сайхан үлгэрүүд 'Нөхөрлөлийн ойн үлгэрүүд' цувралд орсон байгаа. Нөхөрлөлийн ойд амьдардаг амьтдад тохиолдсон явдлын тухай өгүүлсэн энэ цуврал хүүхдийг байгалийн үзэгдлийг илүү их сонирхоход чиглүүлж, түүний талаар мэдлэг олгож, орчин тойрны цэвэр цэмцгэр байдал, түүний ач холбогдлыг сургаж, эцэг эхийн хайр халамжийг бататган ойлгуулах, харилцан туслалцах, нөхөрлөл, шударга байхын ач холбогдол гэх мэт олон зүйлсийг ухааруулах болно.  

Сониуч янзага

Нөхөрлөлийн ойд зун боллоо. Нар сайн тусдаг тул ойд халуун болж, зөөлөн салхи цэцэг навчсыг илбэх адил сэвэлзэж байсан ч амьтдыг сэрүүцүүлж чадахгүй байлаа. Бяцхан янзага бага зэрэг сэрүүцэхээр горхи руу явж байтал далавчин дээрээ толбон хээтэй эрвээхий толгой дээр нь суув. Эрвээхий яг үсний хавчаар шиг харагдана. Янзага эрвээхий хоёр дуу дуулцгаан горхины зүг хамтдаа явцгаалаа. Замдаа имж, баавгай, сармагчин гуравтай тааралдав. Тэгээд гол дээр ирэхэд хотон шувуу болон зааны гэр бүлийнхэн ч бас тэнд байлаа. Нөхөрлөлийн горхинд хөгжилтэй тоглоом эхэллээ. Хоорондоо хөгжилдөн тоглож байгаа амьтдын зугаатай тоглоомд бяцхан янзага ч оролцов. Заанууд хошуугаараа ус сорон амьтад руу шүршин сэрүүцүүлэв. Амьтад сэрүүцэхийн хамт хөгжилдөн инээлдэнэ. Тэдний инээлдэх дуу ойгоор цуурайтаж байлаа. Гэвч энэ хөгжилтэй байдал удаан үргэлжилсэнгүй. Зааны тугал сандран амьсгаадсаар ирэв...  

Зааны тугал

Нөхөрлөлийн ойд өглөө болж байгааг шувууд жиргэн мэдэгдэв. Шувууд жиргэж эхлэхэд нөхөрлөлийн ойн амьтад босох цаг болсныг мэддэг байлаа. Шувууд ойн амьтдыг өглөө бүр өөр өөр дуугаар сэрээдэг байлаа. Бяцхан Урин жиргээ шувуу нэг л дуу мэддэг учир өглөө болгон ганц л дуу дуулдаг байв. Мэдээж том болоод олон сайхан дуу дуулна. Харин одоо түүний дуу нь нарийхан, сул гарч байв. Нөхөрлөлийн ойн амьтад нөхөрсөг, сайхан сэтгэлтэй учраас хэзээ ч бие биенээ шоолдоггүй байлаа. Бяцхан Урин жиргээг дуулахад нь бүгдээрээ анхааралтай сонсож алга ташиж түүнийг зоригжуулан, өнөөдөр дуу чинь улам хүчтэй гарч байна гэцгээдэг байлаа. Гуага хэрээ Нөхөрлөлийн ойд саяхан нүүж иржээ. Тэрээр бяцхан Урин жиргээг дуу дуулах бүрт нь шоолдог байв...  

Гуага хэрээ

Нөхөрлөлийн ойд намар боллоо. Цаг агаар хүйтэрч, навчис унаж эхэллээ. Нөхөрлөлийн ойд унасан навчис хивс мэт бүх газрыг бүрхжээ. Ойн амьтад өвлийн бэлтгэлдээ оржээ. Ээж туулай лууван даршилжээ. Хэрээ, модны цоорхойг төрөл бүрийн самраар дүүргэжээ. Баавгай, нэг сагс лийр бас нэг хавтан зөгийн бал аван харьж явлаа. Ингэж явж байхдаа эргэн тойрноо ажиглаж байлаа. Модноос унаж байгаа навч баавгайн дээрээс унаж байлаа. Нэг навч унахдаа баавгайн хацрыг илбээд өнгөрчээ. Яг л баавгайн хацрыг үнсээд байгаа юм шиг. Баавгай навчинд ийн хэлэв: -Чи ямар эелдэг юм бэ. Унахдаа зөөлөн бууж намайг огт өвтгөсөнгүй, гээд инээмсэглэв...  