Тэмүжинийг дөнгөж хорин нас хүрч байх энэ үед ядуу ардаас эхлээд язгууртан дээдэс хүртэл түүнийг хүндэтгэн тойрон хүрээлж, хуран цуглаж ирэв. Хотула хаанаас хойш өөрийн захирагдах эзэнгүй болсон Монголчууд хэн нэгэн хүчирхэг хүнийг бараадах буюу эсвэл талын нэг тарж бутарсан байдалтай амьдарч байв. Иймээс хүн ардыг нэгэн удирдлагад оруулах нийгмийн зайлшгүй шаардлага урган гарч ирсэн юм. Хамаг монголын ард түмнийг ааш зан, авьяас чадлаараа өөртөө татах чадвартай хүн Монголын хуучин хаадын угсааны ойр төрлийнхний дунд Тэмүжинээс өөр байсангүй. Хэдий тийм боловч Тэмүжин 'миний нас багадах тул тэр өндөр суудлыг ахмад үеийн нөхдөд өгвөл таарна' гэжээ. Гэвч Тэмүжинийг олноороо дэмжин 1189 оны билгийн улирлын дунд сарын тэргэл өдөр хан Хэнтийн уулын өвөр зуны Сэнгүр горхины Хөх нуур гэдэг газар түүнийг Хамаг Монголын хаанд өргөмжлөв. Ийнхүү Тэмүжин Хабул, Амбагай, Хотула хаадыг удаалж Хамаг Монголын дөрөв дэх хаан болжээ...