Уг номонд удирдах ажилтны харилцааны хоёр чухал асуудал болох коучинг болон менторингийн тухай авч үзнэ. Коучинг нь менежерийн зүгээс ажилтны ур чадварыг хөгжүүлэх, түүнтэй мэдлэг, туршлагаа хуваалцах, байгууллагын үнэт зүйлсийг ухуулан таниулах замаар, түүнийг байгууллагын зорилго зорилтыг биелүүлэх, илүү хүнд даалгавар гүйцэтгэхэд бэлдэх үйл ажиллагаа юм. Гүйцэтгэлийн үнэлгээний араас коучинг хийгдэх нь түгээмэл боловч, ихэнх тохиолдолд өдөр тутмын ажил хэргийн явцад удирдлага нь ажилтнаа сайжруулах арга замыг олж харснаас үүдэн коучинг хийгддэг. Байгууллагын бүтэц зохион байгуулалт улам бүр хавтгай болж, тасралтгүй суралцах хэрэгцээ бий болсон нь коучингийн ач холбогдлыг өсгөсөн гэж хэлж болно. Хүний нөөцийг хөгжүүлэх өөр нэг арга хэрэгсэл болох менторинг нь ажилтны өсч хөгжих замыг зөв чиглүүлэх, дэмжих зорилготой байдаг. Ментор бол ажилтанд зөвлөгөө өгч, зарим үед сурч хөгжих боломж, нөхцөлөөр хангаж байдаг итгэлтэй түшиг тулгуур юм. Коучингаас ялгаатай нь менторын харилцааны санаачлагч нь ажилтан өөрөө байдаг. Ажилтны ахиц дэвшил түүний өөрийнх нь хариуцлага байх ёстой.