Би илүү тод тунгалаг ертөнц рүү нэгэнт хөл тавьсан. Тэр бол утга зохиолын ертөнц юм. Би зохиолч л биш бол өөр хэн ч биш гэдгээ мэднэ. Уран зохиол туурвих нь урт бөгөөд зүдэргээтэй зам боловч миний аз жаргал эргэлзээгүй мөн билээ.... **Зохиолын эхлэлээс:** Түүний цохиулсан газар тэсэхүйеэ бэрх өвдөж байв. Толгойн оройгоос баруун шанаа дайран доошилж, эрүү хүртэл янгинана. Ганц энэ биш, дээр доор, баруун, зүүн, хаанаас бол хаанаас өвдөлтийн хурц мэдрэмж ясанд тултал хурц үзүүрээр хатгаж, арьс махыг өрөмдөж байлаа. Бондоон дөнгөж саяхан л, өвдөлт мэдрэхээсээ өмнө үхсэн гэдэгтээ итгэж байсан. Дүлий харанхуй аймшигтай ч тэнд ямар ч өвдөлтгүй, харин ч таатай гэмээр нам гүм байлаа....