Шүлэгч Л.Сарантуяагийн найрагт монгол шүлгийн уламжлалт “дөрвөн цаг”-ийн сэдэвт шүлгүүд “Цасны чимээ”'29', “Өндөр дэнж”'37', “Намрын салхи”'41' байгааг шимтэн уншлаа. Үүнд, Өвсний аргилхан үнэрт согтсоор Намар болсныг мэдсэнгүй ч Өөрт минь хайртай хүнд Хань болохгүй нь сэтгэлийн намар 'Өвсний үнэр 44' шүлгийг нь онцгойлон тэмдэглэж байна. Хэдийнээ л шүлэгч хэн бүхний сэтгэл зүрхэнд мөнхөд оршин дуулагдаж байдаг ижий, аавыгаа, эх орноо, алаг үрсээ, амин хайртай газар нутгаа, үүх түүхээ, түүчээлэн ирсэн он жилүүдээ, баяр гунигт цагийн нугачааг хүртэл тэрээр бас найргийн шадууддаа тэрлэсэн байх юм. Элээж буцах жамыг хэн хэн нь тойрохгүй Эгэлгүй дотно сэтгэл сарны үлгэр жаргахгүй.., 'Амраг навчис 64' гэсэн найрагчийн ундраад л, урсаад л сэтгэлийн нь гэгээн шадууд нь ар араасай айсаж тэрлэгдсэн, сайхан насных нь уянгын шүлгүүдийг нь бас дахин уншмаар.