'Монгол, Амдуу, мөхсөн Хар хот' бүтээл нь Азийн уулархаг нутгаар аялсан Оросын газарзүйн нийгэмлэгийн аялагчдын тэмдэглэл бөгөөд “Монгол ба Кам” номын үргэлжлэл юм. Тэдний аялал бүгд “байгаль, түүх-угсаатны зүй” гэсэн тодотголтой хийгддэг байсан ч тэдэнд сонирхохгүй, өнгийхгүй, авахгүй юм гэж байгаагүй. Сонирхлыг нь хамгийн их татаж байсан зүйл бол хил залгаа Монгол орон байсан аж. Тэд Монгол орны хошуу нутаг, хүн ардыг захирч байгаа монгол ноёдыг хахуулдах жаахан мөнгө, нүд хуурах аахар шаахар бэлэг сэлт, шаардлага гарвал яаж ч хэрэглэж болох янз бүрийн буу, үлэмж хэмжээний сум, дарь мэтээр дүүргэсэн авдар савнаас өөр юмгүй орж ирдэг байсан хэдий ч хэдэн арван тэмээ ачааг хойш нь тогтмол илгээж, өөрсдөө ч хэдэн тэн ачаатай буцдаг байжээ. Төв Азийн эрс тэс уур амьсгал, үзэсгэлэнт байгалийг тодорхой харуулж, Монгол, Түвэдийн ард түмний аж байдлыг дүрслэн бичиж, газрын зургуудыг зохиосон энэхүү ном XIX зууны эцэс, XX зууны үеийн Монголын газар орон, цаг уур, амьтан, ургамал хийгээд үндэстэн ястны шинж төрх, амьдрал ахуйн бодит баримт сэлтийг агуулж байгаагаараа чухал ач холбогдолтой юм.