Монгол эр Солонгост үзэж дуулаагуй ажлаа хийж , далайд тор тавьж загас шүүрдэх мэт ч, загас бус зарсхийс шүүрдэж, бас Буурайн үзэгдэхгүй далавч, тэвэр дүүрэн гоёо, толинд тусагч чөтгөр, хөөрхөн оюутан эгч, юу эсийг шүүрдэн бэтгэрч явна гэх вэ. Хемингуэйн архи дарсанд ам гарснаасаа болж, айл хунарт чичлүүлж, Куба хүртэл дайжиж, өмнөө виски тавин маадайж, солиорох дөхөн шартаж бичсэн 'өвгөн тэнгис хоёр'-т далай, жинхэнэ өвгөн, жинхэнэ загас гардаг бол Батсайханы энэ өгүүллэгт жинхэнэ ядрал, жинхэнэ цөхрөл, жинхэнэ талын монгол гарах ажээ. Багахан хүүгийн цээжинд аугаа далай цэлэлзэнэ гэж алдарт 'Улаан дарвуул'-ын Александр Грин бичиглэжээ жинхэнэ. Тэгвэл багахан монгол залуугийн цээжинд аугаа тэнгэр мэлтийнэ. Тэнгэрт ус орохыг тэр үл хүснэ.