Энэхүү зохиол нь дотоод сэтгэлийн монолог, бодлын урсгал хэлбэрээр бичигдсэн модернист уран зохиолын төрлийн хамгийн сонгодог жишээ юм. Өлсгөлөн романд XIX дүгээр зууны сүүлч үед Кристиана хотод амьдарч буй нэр нь үл мэдэгдэх нэгэн залуухан зохиолчийн амьдралыг хүүрнэн өгүүлнэ. Тэрээр “Хүсэл тэмүүллийн эрх чөлөө”, эсвэл “Ирээдүйн гэмт хэргүүд” гэхчлэн сэдвээр цахиур хагалсан зохиол бичих төлөвлөгөөгөөр дүүрэн. Гэвч ходоод нь түүнийг цаг үргэлж зовоож, толгой хоргодох газар хаанаас олж болох талаар бодсоор тархи нь завгүй. Өлсгөлөн, залуу эрийн бие махбодыг сульдаагаад зогсохгүй оюун ухаан, дүгнэж цэгнэх чадварыг нь ч сулруулж, галзуурал руу улам бүр хөтөлнө. Цөхрөм энэ байдлаасаа зугтах оролдлого бүрийг нь тас цохих сэтгэл санааны огцом хэлбэлзэл, утга учиргүй бодолдоо зохиолын би хүүрнэгч маань тарчилж гүйцнэ. Бардам зан, ичимхий нэрэлхүү нь улам ч нэрмээс болох ажээ. Аж амьдрал нь дажгүй хэвийн яваа мэт харагдахын тулд яахаас ч буцахгүй. Халаасандаа сохор улаан зоосгүй гуйлгачин гэдгээ мэдэгдсэнд орвол хүрмээ арилжихыг илүүд үзнэ. Ядуу дорой үнэн төрхөө нууж л байвал найз нөхдөдөө ч, гаднын хүмүүст ч юу ч гэж худлаа ярихаас ичиж зовохгүй. Роман дөрвөн бүлэгтэй бөгөөд төгсгөлд нь ул суурьтай шийдвэр гаргах хүртэл зохиолын хуудас эргэх тусам манай баатрын нөхцөл байдал улам л дордсоор л байдаг.