Энэ үлгэрийн явдал Эрт урьд болсон юм. Эвлүүлж шүлэглэхийн учир Хойшдын сургаалтай юм. Ноорхой цоорхой хувцастай Туранхай шуранхай биетэй Ядуу зүдүү хүү Энэ орчлонд байжээ. Хойш урагш тэнэсээр Хоёр хөл нь эцэж гэнэ. Хоол хувцас хайсаар Хамаг бие нь цуцаж гэнэ. Харгуйн тоосонд сууж гэнэ. Хаашаа явахаа бодож гэнэ. Хангинатал ингэж дуулж гэнэ. 'Тоост орчлон гэдэг Тоогүй олон замтай юм. Нарт орчлон гэдэг Найгүй олон замтай юм. Хоосон ядуу надад Хойшоо ч ялгаагүй Урагшаа ч ялгаагүй Дорд ядуу надад Доошоо ч ялгаагүй Дээшээ ч ялгаагүй Хорин зам байлаа ч Хоолтой зам Олдохгүй юм. Арван зам байлаа ч Амьдрах зам Олдохгүй юм. Алт эрдэнэс элбэг болоосой. Аз жаргал эдлэхсэн Хамгийн ядуугаа мартахсан Хамгийн баян болохсон.' Ингэж дуулж суутал Ирэх бараа харагдаж гэнэ. Айсуй барааг үзээд Амдан тосож очив гэнэ...